Płytki ceramiczne to cienkie kafle o zróżnicowanych wymiarach stosowane do okładania ścian i podłóg.

Wytwarza się je z mieszaniny glin, piasku, tlenków barwiących oraz mineralnych dodatków uszlachetniających, poddawanych mieleniu lub ucieraniu. Po obróbce wypala się je w wysokiej temperaturze. W zależności od sposobu wykończenia powierzchni płytki ceramiczne możemy podzielić na:
– szkliwione (błyszczące),
– nieszkliwione (matowe),
– polerowane (zewnętrzna strona ma połysk).

Rodzaje płytek ceramicznych: gres, terakota, glazura, klinkier. Które do łazienki?

Glazura są to płytki, cieńsze od terakoty i bardziej kruche. Stosuje się je na okładziny ścienne lub do obudowy urządzeń sanitarnych. Ich powierzchnia pokryta jest szkliwem. Możliwe są wszelkiego rodzaju wzory i tekstury wykończenia. Są średnio wytrzymałe i mają niską nasiąkliwość, wykazują dużą odporność na działanie środków chemicznych domowego użytku.

Terakota to płytki kamionkowe, wyrabiane z oczyszczonej, drobnoziarnistej gliny, szkliwione, o powierzchni gładkiej lub fakturowanej. Przeznaczone do wykładania podłóg, rzadziej ścian. Mają bardzo bogatą kolorystykę i dużą wytrzymałość, ale mniejszą niż w przypadku gresów odporność na uderzenia.

Gres są to płytki prasowane na sucho, wykonane z glinki z domieszką 70% skalenia, czasem kaolinu lub kwarcu. Nadają się do wykończenia ścian i podłóg, również w łazience. Mają większą odporność na złamania niż tradycyjna terakota. Niestety są jednak bardziej podatne na zaplamienia oraz uderzenia powodujące odpryski szkliwa.

Klinkier są to płytki z mocno spieczonej, naturalnej gliny z dodatkiem barwników na bazie tlenków, szamotu i flusu. Płytki tego typu mogą być szkliwione lub nie. Stosowane głównie na posadzki.